Որի գինը դեռ ես չեմ վճարել

Գիշերակացի երազն սպառվել,

հանգել է նրա պսպղուն հոգին,

ինձ է մնացել տագնապը անգին,

որի գինը դեռ ես չեմ վճարել։

Ածելիներ է նա նետում վրաս,

իմ երակները թիրախն են նրա.

ի՞նչ է մնացել փախուստից բացի,

որի գինը դեռ ես չեմ վճարել։

Նա հևիհև է հասնում երկնքին,

բայց քարի պես է ընկնում իմ սրտից.

ի՞նչ է մնացել խուլ ցավից բացի,

որի գինը դեռ ես չեմ վճարել։

Հոգեկացի երգ վերջին վճարը

ես բաժանում եմ առավոտներին,

եթե ինձ գտնեմ թռչունների մեջ,

ուրեմն պարտքս դեռ չեմ վճարել:

Բայց որովհետև նա է վաշխառուն,

իսկ ես՝ հանձնառու ու նաև՝ սնանկ,

ուրեմն գնամ երազի կողմով, ուրեմն գնամ

գիշերակացի վիշտը սպառեմ

և տոկոսը տամ իմ հոգեհացի,

որի գինն, ավաղ, դեռ չեմ վճարել։

Գագիկ Սարոյան

Մեկնաբանություններ